ne zaman öğreneceğim acaba?
daha çok var mı ki?
kendimi o kadar güçlüyken bir kerecik olsun görmek istiyorum,
ölmeden görmek istiyorum gerçekten.
ne zaman gerçekten gizliyeceğim incindiğimi
ne zaman gerçekten sevmeyeceğim karşımda ki insanları
ne zaman gerçekten öğreneceğim önemsememeği şu yaşadığım aptal yaşamı
ne zaman gerçekten saklayabileceğim içimdekileri
ne zaman gerçekten kendim olmaktan kurtulabileceğim?
çok mu ileri gittim?
hayır hiç sanmıyorum.
anlatmaya değmeyecek kadar az hissettiğim zaman tanışın benimle
o zaman korkmayacağım hiçbirinizden
işte
o halimi görmek istiyorum bir an önce
o halde olmak istiyorum bir an önce!
paylaşmayı sevmiyorum;
bir süre sonra umursamaya başlıyorum çünkü
mesela şuan yaptığım şeyi de umursayacağım
paylaşmak deniyorsa tabi buna,
herneyse
inadına köreltmekse duyguları ve diğer herşeyi
yapmaya devam edeceğim bunlara
çünkü hiçkimse için yapıyorum bunları
yani kendim için yapıyorum.
kimse beğenmesin umrumda değil
herkes beğensin o da umrumda değil.
ben öğrendim çünkü
herşeyi egoları için yapan insanların eninde sonunda yalnız kaldığını.
sanırım paylaşım canımı yakmadığında anlayacağım paylaşımın amacını
ne zaman öğreneceğim acaba?
daha çok var mı ki?
2 yorum:
demetcim,puzzle gibisin tüm parçalar dağılmış sen birleşince ne şekil alacağını biliyorsun ama mesele birleştirmekte zaten... sen bence yeteri kadar güçlüsün zaten yoksa nasıl kalkacaktım bunca olayın altından,bunca acının ve kalleşliğin...
he birde oralarda bi yerde güsel bi laf etmissin "herşeyi egoları için yapan insanların eninde sonunda yalnız kaldığını" diye nasıl da güsel açıklıyor bizim ilk gençlik yıllarımızı, ortaokulumuzu,lisemizi, ilk aşklarımızı, en yakın dostlarımızı...
seni böyle görünce kendimi emekli olmus yazı görevini sana vermiş gibi hissediyorum canım ya=)
öptm çook
yazı yazmamak için buldugun bahanelerden biri mu bence ya neyse
sen asla emekli olamazsın senin öyle bir hakkın yok malesef canım benim:)
teşekkürler.
Yorum Gönder