s.s'nin 6_v2B sini dinlerken düşündüm.
her şeyin belki gene aynı olduğunu,
soramam da kimseye.
kafam karıştı,
ayarım tutmadı,
gene ayar yapmak sanki uzun zaman alır,
neden olmadı anlamadım,
oysa her şey iyiydi-miydi?-
kandırıyor muyum kendimi?
hayır abarttım gene.
hislerimi öldürmek mi gerek?
hey !
bırakma beni desem,
saçmalarım di mi?

uyuyamıyorum ve uyumak istemiyorum geceleri,
sabaha kadar sonmuş gibi içiyorum sigaramı,
son defa görüyormuş gibi inceliyorum karoları,
öleceğimden değil ama ya da ölmek istediğimden değil.

nedensiz .

makas olamayacağım mı koydu diye düşünürken kendimi bulduğumda
asla olamayacağımı anladığımda
aslında
eksik belki de bu diye düşündüm.
kemiklerimize işlenmiş 'o' şahsı bulma güdüsü!
nerde kaldı anarşizim
doğa çağıran
koşmak lazım.
daha olmadığını, olamayacağını sandığım şeyler için
'yapmak lazım' demek lazım,
ama bunun için çaba lazım.
çaba 'o' adamda gizli dediler
bulmak mı lazım?
peh
kötü cümlelerle kırmak mı lazım?
tamir görmekten yıpranmışım.
inanmıyorum artık Türkan Şoray'a da
hani bizim fakir kemancı?

sadece bir bok beceremiyorken şu hayatta
bari düzgün bir 'hatun' olmayı becerebilsem diyordum,
en baştan olmuyormuş bu zaten.

ama kıyaslamıyorum kimseyle kendimi.
mükemmel insanlarla benliğimi kıyaslayıp,
başarıya ulaşmak için gerekli çırpınışların,
mutsuzluktan başka bir şey getirmediğini bilecek kadar yaşlandım.
böyleyim ben.
değişmeyecek ne ben ne de sen.

boş işler belki de bunlar
bilmiyorum.
ama çözmeden çemberin içine dalmak
nasıl olur?

gerçekten bir karar mı vermek lazım?
beklemek, devam etmek?
ilgi vermek, vermemek?
aramak, aramamak 'o' yu?
inanmak, inanmamak 'o'ya?
seviyorum seni demek
verir mi cevapların hepsini?
Petrarch' a sormak lazım.